Podstawy techniczne
Shorin-Ryu to najstarszy styl karate. Utworzony został w XIX wieku przez okinawskich wojowników: Sokona Bushi Matsumurę i Yasutsune Anko Itosu.
Charakteryzuje się on naturalnymi ruchami i oddechem, wysokimi krótkimi pozycjami, dużą szybkością zadawanych ciosów i kopnięć oraz silnymi blokami.
Jego podstawę techniczną stanowią kata - połączone w odpowiednie sekwencje układy ciosów, bloków i kopnięć, bunkai - czyli interpretacja ruchów kata, kumite - walka według określonych zasad oraz ćwiczenia na makiwarze.
Kata
FUKYUGATA
Fukyugata Ichi zostało ułożone przez Shoshina Nagamine, a Fukyugata Ni przez Chojuna Miyagi. Miały one spełniać rolę kata dla początkujących uczniów, ponieważ ówczesne kata były zbyt dla nich trudne. Chodziło też i o to by wszystkie style Okinawa Karate miały jakieś kata wspólne dla siebie, kata od których rozpoczynałoby się naukę niezależnie od uprawianego stylu. W 1940 roku oba Fukyugata zostały autoryzowane przez specjalny komitet okinawskiego karate.
- Fukyugata Ichi
- Fukyugata Ni
NAIHANCHI
Twórca tego kata nie jest znany, prawdopodobnie był nim Sokon Matsumura. Uczeń Matsumury - Anko Itosu, podzielił to kata na trzy krótkie części tworząc tym samym odrębne trzy kata Naihanchi (Shodan, Nidan, Sandan). Anko Itosu formalizując kata Naihanchi uczynił je symerycznymi, tak że uczeń wykonując te kata ćwiczy te same ruchy na prawą i lewą stronę osiągając tym samym równomierny rozwój ciała. Naihanchi są podstawowymi kata Shuri-Te.
- Naihanchi Shodan
- Naihanchi Nidan
- Naihanchi Sandan
PINAN
Kata te zostały ułożone przez Anko Itosu w latach 1904-1907. Ich pierwowzorem były stare proste nieistniejące już kata Chanan oraz zaawansowane kata Kushanku, Passai i Chinto. Powodem ich ułożenia było wprowadzenie przez Itosu karate do szkół na Okinawie. Krótkie i proste kata Pinan były formą przejściową do bardziej skomplikowanych kata. Wiele podstawowych technik zaprezentowano w łatwiejszym formacie niż z kata zaawansowanych, z których pochodzą. Obecnie wszystkie pięć kata Pinan (Shodan, Nidan, Sandan, Yondan, Godan) są najbardziej popularnymi formami karate.
- Pinan Shodan
- Pinani Nidan
- Pinan Sandan
- Pinani Yondan
- Pinan Godan
PASSAI
Twórca tego kata nie jest znany. Kanga Sakugawa nauczył się tego kata w Chinach. Jego uczeń Sokon Matsumura rozwinął je w formę która znana jest obecnie jako Passai Dai lub Matsumura Passai. Uczeń Matsumury, Anko Itosu zmienił formę tego kata. Jego Passai nosi nazwę Passai Sho lub Itosu Passai.
- Itosu Passai
- Matsumura Passai
KUSHANKU
Kata to przywiózł na Okinawę chiński attache wojskowy Kushanku i przekazał je Kanga Sakugawie. Uczeń Sakugawy, Sokon Matsumura nadał mu ostateczną formę. Obecnie to kata nosi nazwę Kushanku Dai. Uczeń Matsumury, Anko Itosu zmienił formę tego kata. Jego Kushanku nosi nazwę Kushanku Sho.
- Kushanku Sho
- Kushanku Dai
CHINTO
Kata to przywiózł na Okinawę chiński rozbitek, ekspert sztuk walki o nazwisku Chinto. Jest to kata ze stylu białego żurawia. Sokon Matsumura rozwinął to kata nadając mu ostateczną formę.
- Chinto
GOJUSHIHO
Jest to kata pochodzenia chińskiego ze stylu białego żurawia i dosłownie oznacza "pięćdziesiąt cztery kroki". Sokon Matsumura nadał temu kata ostateczną formę. Jest to najbardziej zaawansowane kata w Shuri-Te.
- Gojushiho
HAKKAKU
Kata to ze stylu białego żurawia przywiózł na Okinawę chiński kupiec Go Kenki. Zostało ono zaadoptowane przez okinawańczyków głownie do stylu Shuri Te. Nie jest zbyt popularne, bo przekazuje się je tylko najbardziej zaawansowanym uczniom.
- Hakkaku
Bunkai
Bunkai - to interpretacja technik zawartych w kata z realnie atakującym przeciwnikiem. Jest to rodzaj walki na jeden krok - jiyu ippon kumite. Dany ruch z kata może być interpretowany na wiele sposobów, w zależności od sytuacji w jakiej znajduje się broniący. Bazowy sposób interpretacji kata zależy od mistrza. Wstępnymi etapami nauki bunkai są: kata kumi waza - interpretacja kata z atakującymi przeciwnikami oraz bunkai oyo- ściśle określony układ ataku i obrony na bazie technik zawartych w kata.
Kumite
Kumite - walka, w karate jest praktyczną weryfikacją technik w starciu z rzeczywistym przeciwnikiem. Generalnie wyróżnia się dwa rodzaje kumite: jiyu kumite - wolna walka treningowa i shobu kumite- walka sportowa. Różnią się one arsenałem używanych technik (w walce sportowej ograniczonym do technik dozwolonych regulaminem) i taktyką walki.
Makiwara
W karate używa się różnych specyficznych dla tej sztuki walki przyborów. Służą one zarówno do doskonalenia techniki, jak i do ćwiczeń siłowych. Najbardziej popularnym z nich jest makiwara.
Źródło: Aleksander Staniszew okinawakarate.pl