|
Zajęcia z języka angielskiego odbywały się w trzech grupach pięcioosobowych, zróżnicowanych zarówno pod względem wieku, jak i stopnia niepełnosprawności intelektualnej. W każdej znajdowały się zarówno dziewczynki, jak i chłopcy. Oprócz waloru edukacyjnego, odpowiedni dobór dzieci miał również na celu naukę interakcji oraz zachowań w grupie. Zajęcia dla każdej z grup odbywały się raz w tygodniu. Pojedyncza lekcja trwała 45 minut – co było optymalnym czasem - biorąc pod uwagę możliwą do utrzymania przez dzieci jednorazową koncentrację.
|
|
Materiał nauczania języka angielskiego był odpowiednio zmodyfikowany intelektualną. Nadrzędnym celem zajęć było uwrażliwienie dzieci na język angielski i osłuchanie z nim, wytworzenie świadomości istnienia innych języków, ich podobieństw i różnic z językiem ojczystym oraz kształtowanie zainteresowań i motywacji do nauki angielskiego przez zabawę. |
|
W pracy z dziećmi, mającymi trudności w mowie szczególny nacisk położono na rozwijanie sprawności słuchania, a wypowiedzi ustne zastąpiono wskazywaniem kart, ilustracji lub symboli graficznych. Czytanie i pisanie natomiast traktowano jako sprawności dodatkowe. W zakresie sprawności pisania dzieci tworzyły tematyczne, obrazkowe słowniczki w swoich zeszytach.
|
|
Na zajęciach stosowano różnego rodzaju formy i metody pracy. Stosowano technikę audiowizualną, polegającą na prezentacji nowego materiału językowego w audio-wizualnym kontekście. Tę metodę wykorzystywano jako trening koncentracji, gdyż dzieci niepełnosprawne intelektualnie mają problemy ze skupieniem uwagi. Ćwiczenia językowe przedstawione w postaci gry były dla dzieci atrakcyjne, ponieważ formą przypominały zabawę. Często były to gry, w które dzieci grają w języku ojczystym, np. kalambury, Bingo. |
|
Z kolei muzyka rozwijała wrażliwość na dźwięki i ułatwiała zapamiętywanie. Pozwalała opanować poprawną wymowę i przyswoić całe zwroty w języku obcym. Każdemu wersowi piosenki czy wierszyka towarzyszył gest czy ruch ciała. |
|
Materiał z języka angielskiego przyswajany był także przez działanie, tzn. wycinanie, malowanie, kolorowanie obrazków oraz rozwiązywanie zagadek, krzyżówek, rebusów. Ta metoda pozwalała wdrażać uczniów do współdziałania, pomagania kolegom, wykazywania troski o innych, dzielenia się swoimi przyborami. Służyła utrwalaniu słownictwa i zwrotów, sprzyjała zapamiętywaniu. |
