Celem głównym zajęć  terapeutyczno – usprawniających było usprawnianie funkcji psychofizycznych, oddziaływanie  psychoterapeutyczne i podnoszenie poczucia własnej wartości, dlatego formy i metody pracy dostosowywane

były do indywidualnych potrzeb i możliwości percepcyjnych uczestników.

Zasadą tych zajęć było nadanie większego znaczenia doznaniom dzieci

podczas procesu „tworzenia”, niż jego wytworom. W działaniach swych

stawiano szczególny nacisk na spontaniczną aktywność uczestnika zajęć.

 

Z realizacji poszczególnych jednostek tematycznych wynikały następujące cele szczegółowe:

* pobudzanie wszechstronnego

             rozwoju dzieci i młodzieży,

* rozwijanie indywidualnych

             zdolności i zainteresowań,

* rozwijanie koncentracji uwagi,

* rozwijanie spostrzegawczości

             i wrażliwości,

* rozwijanie poczucia

             akceptacji i bezpieczeństwa,

* wdrażanie do utrzymywania

             porządku wokół siebie,

* odkrywanie przyjemności

             z wyrażania samego siebie,

* uczenie się spędzania czasu wolnego

             w sposób twórczy,

* nawiązywanie właściwych

             relacji koleżeńskich,

* integracja grupy,

* rozładowanie negatywnych napięć,

             emocji i agresji.

 Grupa realizowała założone

w programie cele :

* podnoszenie poziomu

akceptacji siebie i innych

* przełamywanie onieśmielenia

* kształtowanie wyobraźni

         i inwencji twórczej

* integracja grupy,

* poznawanie się członków grupy

* rozwijanie sfery sensorycznej

* rozwijanie zainteresowań plastycznych

* kształtowanie umiejętności

      słuchania innych

* doskonalenie sprawności manualnej

* zapoznanie z nowym

    materiałem plastycznym

* poznawanie nowych

      technik plastycznych